عامل بیماری قارچ Sphaerotheca pannosa var. Persica است. علت نامگذاری آن به پانوزا بواسطه تولید حالت نمدی است. قارچ انگل اجباری است و نمی توان آن را روی محیط كشت پرورش داد. این قارچ زمستان را به دو صورت ریسه درجوانه و بصورت كلیستوتیسیم می‌گذراند.


نشانه‌های بیماری روی برگ در ابتدا بصورت ایجاد لكه‌های سبز كمرنگ و یا مایل به قهوه‌ای ودرنهایت تشكیل بافت نمدی است. برگهای پیر بندرت مورد حمله قارچ قرار می‌گیرند و مقاومند. خسارت بیماری در حالتی كه به میوه حمله می‌كند فوق‌الاده زیاد است زیرا ارزش و بازار پسندی میوه بطور محسوس تقلیل می‌یابد. روی میوه لكه‌ها گرد هستند. اگر میوه سبز باشد لكه سفیدرنگ و اگر میوه متمایل به قرمز رنگ باشد لكه زرد چركین به نظر می رسد. قسمتهای لكه‌دار میوه سفت و سخت شده و از رشد طبیعی باز می‌ماند. سرشاخه‌های مبتلا به قارچ باریك و ضعیف مانده وجوانه‌های آنها كوچك می‌شود.

كنترل بیماری:

كنترل مكانیكی: آبپاشی، باران، آب سردوگرم ، ازبین بردن غشای نمدی ازجمله اقداماتی است كه دركاهش بیماری موثر است.

كنترل بیولوژیكی: قارچ عامل بیماری در مناطق مرطوب بوسیله تعدادی قارچهای هیپرپارازیت كه مهمترین آنها Cicinobolus cesatii می‌باشد پارازیته شده‌اند و ازبین می روند ویا لااقل كاهش می‌یابد.

كنترل زراعی: حفظ حاصلخیزی خاك، هرس و واریته‌های مقاوم(ارقام هلو مخملی، كاردی و حاج كاظمی نسبت به بیماری حساس و ارقام پائیزه مقاومند.)

كنترل شیمیایی:

توصیه‌ها: بهترین زمان سمپاشی بعد از ریختن گلبرگها و تشكیل میوه است. درصورت لزوم 7-3 نوبت سمپاشی انجام می‌گیرد. نوبت اول سمپاشی مهم است و سمپاشی‌های بعدی به فاصله 10 روز انجام می‌پذیرد.
 
1- دینوكاپ(كاراتان) LC EC 35% و 1 درهزار 2- دینوكاپ(كاراتان) FN-57 WP18.25% و 1 درهزار 3- سولفور(الوزان- كوزان) WP80-90% و 4-3 درهزار 4- بنومیل(بنلیت) WP 50% و 0.5 درهزار

منبع:

http://nargil.ir/